Wymiana lub montaż instalacji wentylacyjnej w budynku wymaga profesjonalnego projektu, który zawiera także wytyczne dotyczące rodzaju i wielkości wykorzystywanych rur. Podstawowym parametrem, który należy wziąć pod uwagę, jest średnica rury do wentylacji, a także jej odpowiednia izolacja.
Rodzaje rur do wentylacji
Zasadniczo omawiane rury można podzielić na izolowane oraz nieizolowane, a ponadto wyróżnia się modele wykonane z miedzi, aluminium, blachy kwasoodpornej i ocynkowanej oraz z elastycznych przewodów PCV. Jakie rury do wentylacji są najlepsze? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ różne typy instalacji mogą wymagać nieco odmiennych przewodów. Generalnie odchodzi się jednak od montowania elastycznych karbowanych rur na rzecz rur izolowanych i gładkich, choć bywają one nadal instalowane na krótkich odcinkach, np. przy podłączaniu rekuperatorów, kratek wentylacyjnych czy anemostatów. Warto też pamiętać, że tanie, nieizolowane rury łączą się ze wzrostem ryzyka występowania skroplin, które w efekcie mogą powodować widoczne zawilgocenia i zniszczenia ścian budynku. Ponadto ich dużą wadę stanowi brak izolacji akustycznej w przypadku szumów tak charakterystycznych dla wentylacji.
Jakie rury do wentylacji okapu?
Powszechnie występującym w każdym domu czy mieszkaniu elementem mechanicznej wentylacji jest kuchenny okap. Aby mógł on sprawnie i prawidłowo funkcjonować, wymaga m.in. odpowiedniego podłączenia, które zagwarantuje wydajną, ale też cichą pracę. Jeżeli istnieje taka możliwość, warto podłączyć okap za pomocą przewodu do kanału wywiewnego. W takim przypadku okap zadziała jak wyciąg i wyniesie poza budynek zanieczyszczone powietrze powstałe podczas gotowania. Zaleca się wykorzystanie do tego celu sztywnych i gładkich rur, których średnica powinna być taka sama, jak średnica wylotu silnika, tzn. zazwyczaj 150 mm. Zapewniają one najlepsze możliwe parametry pracy urządzenia.
Jakie rury do wentylacji grawitacyjnej?
Wentylacja grawitacyjna, zwana inaczej naturalną, to najstarszy i najprostszy sposób wymiany powietrza stosowanej w budynkach. Polega na wybudowaniu pionowych kanałów, które odprowadzają ciepłe powietrza z górnych partii pomieszczeń na zewnątrz obiektu. Do podstawowych założeń właściwie wykonanych kanałów należy odpowiednia siła ciągu. Jej wartość zależy przede wszystkim od oporów, jakie powietrze musi pokonać, przepływając przez kanał. Im ściany kanałów są gładsze, tym opory powietrza są mniejsze. Dlatego zalecanym rozwiązaniem jest stosowanie tzw. rur spiro, czyli specjalnych gładkich przewodów używanych do kanałów wentylacyjnych, o średnicy min. 10 cm. Można również wykorzystywać inne gładkie rury z blachy, ewentualnie tworzyw sztucznych, osłonięte płytami gipsowo-kartonowymi oraz ocieplone wełną mineralną.
Jakie rury do wentylacji mechanicznej?
W przypadku wentylacji mechanicznej trudno jest jednoznacznie stwierdzić, który rodzaj kanałów – sztywny czy miękki jest najbardziej odpowiedni. Każdy z nich może spełniać znakomicie swoje zadanie pod warunkiem, że cała instalacja jest odpowiednio zaprojektowana i zamontowana.
Kanały spiro (sztywne) są gładkie, zwykle wykonane z blachy i izolowane wełną. Ich zaletą jest zazwyczaj niska cena i dobre wygłuszenie, a także duża wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne. Wadą jest natomiast konieczność dużej dbałości podczas montażu. W przypadku niewłaściwej instalacji przez niewykwalifikowane osoby, mogą się one cechować głośną pracą całej instalacji i sporymi oporami przepływu powietrza.
Z kolei nowoczesne flexy, czyli miękkie kanały również mogą poszczycić się sporą wytrzymałością, a przy tym dużą elastycznością. Sprawdzą się w instalacjach wentylacji z rekuperacją. Są dostępne w wielu, również bardzo małych, średnicach, dzięki czemu bez trudu można je ukryć w stropach, sufitach podwieszanych czy wylewkach. Są szczelne i odporne na uszkodzenia mechaniczne. Ich wewnętrzna gładkość sprawia, że opory przepływu powietrza są niskie.
Na co zwrócić uwagę, wybierając rury wentylacyjne?
Bez względu na wybór rodzaju rury, warto też pamiętać o kilku zasadach podczas ich montowania. Przede wszystkim najlepiej jest, aby kanały wentylacyjne były możliwie najkrótsze. Należy też unikać kątów prostych podczas łączenia rur – lepiej jest zastosować optymalne, łagodne łuki. Kanały wentylacyjne w podłodze powinny być płaskie (prostokątne) i zamontowane jeszcze przed wylewką betonu. Z kolei rury instalowane w nieogrzewanych strefach powinny być izolowane, natomiast odcinki, które przechodzą np. przez sufit podwieszany, dobrze jest dodatkowo wygłuszyć wełną mineralną.
Wybór odpowiedniej rury do konkretnego rodzaju wentylacji nie jest łatwy, ale przedstawione wyżej porady z pewnością pomogą w podjęciu właściwej decyzji.
Najnowsze komentarze